Ég er að fara til Póllands eftir 3 vikur :)

Hlutirnir gerast hratt hér í Svíþjóð (tjah, eins og á Íslandi en bjóst ekki við því hér). Í síðustu viku var ég ekki í neinu tónlistartengdu nema kór Íslendingafélagsins einu sinni í viku og mætti einstaka sinnum á lúðrasveitaræfingar til að hjálpa til. Núna, er ég í lúðrasveit, sinfóníuhljómsveit og "spexi" og á morgun fer ég í inntökupróf í kór í Malmö. Næstu helgi eru 3 sýningar á spexinu (getur samt verið að ég þurfi ekki að vera á þeim) og helgina á eftir spila ég á tónleikum með bæði lúðrasveitinni og sinfóníuhljómsveitinni. Helgina þar á eftir fer ég til Póllands með sinfóníuhljómsveitinni og þvínæst er árshátíð hljómsveitarinnar og helgina þar á eftir er komið að "fyrstadesballinu" (kórinn... allir Íslendingar á Skáni).
Mér ætti nú ekki að leiðast mikið það sem eftir er árs... verst að ég er ennþá með hita og kvef...
En mikið er ég orðin þreytt á "sænsku Guðrúnu". Sænska Guðrún er nefninlega töluvert ólík þeirri íslensku. Aðalmunurinn er hvað hún er feimin. Svo er hún líka nánast snobbuð og tekst barasta aldrei að segja neitt sniðugt, hún er nú eiginlega bara ekkert fyndin og tekst iðulega að misskilja allt... fór t.d. að þrífa básúnuna mína (!?!) í hléinu á hljómsveitaræfingu í dag því ég meikaði ekki að heilsa upp á fólkið í hljómsveitinni sem var örugglega fínasta fólk! Góðu fréttirnar eru þó þær að sleðinn á básúnunni er nokkuð fínn núna og tilbúinn í átökin!